Neusbloeding – behandeling op de polikliniek

Inleiding

Een neusbloeding is meestal op de polikliniek KNO te behandelen. De KNO-arts zal eerst proberen de bloedingsplaats te vinden. Naar aanleiding van dit onderzoek – dat altijd pijnloos verloopt – wordt met u besproken hoe het bloedende vaatje het beste kan worden behandeld.

De verdoving bij een neusbloeding

Van binnen is de neus nauw en gevoelig, zodat het slijmvlies van de neus eerst moet worden afge­slon­ken en verdoofd. Er worden door de dokter watjes in de neus ingebracht met daarop een verruimende (xylometazoline of adrenaline) en een verdovende vloeistof (tetracaïne). Het inbrengen doet geen pijn, maar kan een kriebelig, vreemd gevoel en een vieze smaak geven. Al het slijmvlies dat met deze vloei­stof in aanraking komt, raakt ver­doofd. Daar de vloeistof ook in de keel kan lopen, raakt deze soms ook verdoofd; vaak zijn ook de boventanden een tijdje gevoelloos. Deze procedure neemt een paar secon­den in beslag.

Met de watjes in de neus neemt u weer plaats in de wachtkamer.

Na ongeveer 30 minuten wordt u weer in de spreekkamer geroepen en worden de watjes uit de verdoofde neus gehaald. Gron­dige inspectie, eventueel met een dun kijkbuisje, en behandeling kunnen nu pas goed plaatsvin­den. Dit kan door dichtet­sen, dichtbranden of door een tampon gebeuren.

De verdoving is ongeveer na één uur uitgewerkt. Tot die tijd doet u voorzichtig met eten en drinken, omdat u zich ge­makkelijk kunt verslikken.

Dichtetsen bij een neusbloeding

Na verdoving van het slijmvlies kunnen met behulp van een etsende vloeistof (trichloorazijnzuur) opper­vlakkig gelegen bloedvaatjes vóór op het neustussenschot worden dichtgeëtst. Houd het hoofd heel stil, zodat er geen zure vloeistof op verkeerde plaatsen wordt gemorst. Deze behandeling kan om deze reden ook alleen in niet-bloedende omstandigheid worden uitgevoerd.

U kunt na het etsen op eigen gelegenheid naar huis, maar u houdt zich uiteraard wel aan de eerder ge­noemde adviezen en gedragsregels. Mogelijk ervaart u na enige uren een branderig/prik­ke­lend gevoel in de neus; hierte­gen kunt u paracetamol innemen. Omdat maar één kant tegelijk mag worden geëtst (anders is er onvoldoende bloedvoorziening van het neustussenschot), kunt u eventueel voor de andere kant een nieuwe afspraak maken.

Dichtbranden bij een neusbloeding

Na verdoving van het slijmvlies van de neus kan met behulp van een klein ‘soldeerboutje’ een enkel bloedend bloedvaatje worden dichtgebrand. Houd het hoofd hierbij heel stil.

U kunt na het dichtbranden op eigen gelegenheid naar huis, maar u houdt zich uiteraard wel aan de eer­der ge­noemde adviezen en gedragsregels.

Mogelijk ervaart u na enige uren een branderig/prikkelend gevoel in de neus; hiertegen kunt u paracetamol inne­men.

Tamponneren bij een neusbloeding

Soms is het noodzakelijk om (eventueel na het dichtetsen en/of dichtbranden) de kwetsbare bloed­vaat­jes met een drukverband (tampon) dicht te drukken. Dit heet het tamponneren van de neus en gebeurt heel voorzichtig en precies. Deze tampon wordt meestal door de KNO-arts na 24-72 uur uit de neus verwijderd. Hiervoor wordt een afspraak geregeld of u kunt deze afspraak met de KNO-doktersassistente maken (tel. 020-6 346 212).

U houdt zich uiteraard ook aan de eerder genoemde adviezen en gedragsregels.

Korstvorming

Om de korstvorming (met of zonder behandeling) voorzichtig tegen te gaan en de genezing van de neus te be­vorderen, krijgt u vaak van de KNO-arts een advies voor goede neusverzorging. Ook wordt vaak neuszalf geadviseerd te gebruiken.